Nic dwa razy się nie zdarza i nie zdarzy?

A tu jednak nie :) Pożegnałam Cieszyn i Bollywood, na rzecz tańców Córy, to wiecie. A tu nagle pisze do mnie właścicielka klubu, że nie musimy nigdzie jechać, bo u nas, w klubie będą też warsztaty z okazji dnia kobiet. Aż polubiłam to święto, bo jak pewnie pamiętacie, nie obchodzę. I w ten sposób będzie wilk syty i owca cała. Pominę, że 5 km to nie 100 ;) Strasznie się cieszę, bo mi się już ruch marzy. Poza tym zaraz obok we wsi otwierają nowy klub fitness, już się zapisałam. Ciekawe, czy mi się spodoba. Tęsknię już za ruchem, bo w domu jakoś nam ni wyszło. Najpierw byliśmy chorzy, potem jakoś schodziło i klapa. To znaczy Osobisty ma ruch, bo robi strych, jest na etapie drugiej warstwy wełny, ale dla mnie jakby latanie na miotle (a dziś latałam tam i po powrocie musiałam umyć włosy) nie jest satysfakcjonujące. Marzy mi się już wyjście i potańczenie, poćwiczenie. Uzależniona jestem, no. A tam, nie dość, że bliżej, to jeszcze taniej, 3 godziny w tygodniu wyjdzie mi taniej, niż 2 tam. Ciekawe, czy ceny tylko na wejście, czy się utrzymają. Co prawda instruktor nieznany, ale może zwerbuję swoją kochaną Anitę ;)
Jutro Walentynki. Też nie obchodzę :) Albo inaczej: obchodzę nie tylko 14 lutego :P Doszliśmy ostatnio do wniosku z Osobistym, że u nas to już patologia. Po 9 latach razem, 5 i pół (minie jutro) małżeństwa, my wysyłamy dzieci spać po 20 i nadal chcemy mieć czas dla siebie. Mało znamy takich par. A szkoda.