Rodzicowykorzystywacze

            Przyglądamsię ludziom, lubię to. Choć czasem obserwacje doprowadzają mnie do załamaniabądź zdenerwowania. Choć najbardziej irytuje mnie postawa pewnej grupy ludzi.Irytuje na chwilę, bo potem przychodzi głębsza refleksja, ale irytujejednakowoż. Chodzi mi o ludzi żyjących sobie spokojnie, z dnia na dzień, nieprzejmujących się niczym. Pracą się nie skalają, bo rodzice dadzą pieniądze nawszystko. Zawsze dawali, więc czemu nagle jak się ma lat dwadzieścia pięć bądźwięcej i skończone studia mają przestać dawać? Rodzice zrobią, pomogą,załatwią, pozwolą spokojnie żyć. Ludzi ci robią plany, a jakże, chcielibypiękny dom z basenem i sauną. Tylko jakoś nie wychodzi. No co oni mają zrobić,nie wychodzi i już. Nikt nie chce dać im odpowiedniej kasy za pracę, któranajlepiej jakby była nic nie robieniem. No więc jak realizować plany, no nie dasię, przeszkody niezależne od nich stoją na drodze, a on biedni nic na toporadzić nie mogą. Praca nie zapukała do drzwi, no to jak ma ją podjąć jeden zdrugim? A w ogóle to za osiem godzin (co czasem jest za dużo) nikt nie da ośmiutysięcy więc to się z łóżka wstać nie opłaca. No pewnie, bo za leżenie w łóżkuktoś zapłaci. I nie mówię tu o agencji towarzyskiej, żeby jasność była, tylko owłasnym osobistym łóżku, w którym się leży do południa i czeka się aż rodzicedadzą na paliwo, na fajki czy ciuchy. I tym ludziom się udaje takielawirowanie, unikanie dorosłości, odpowiedzialności i życia de facto. I to mnieirytuje niepomiernie.

            Ale jestdruga strona medalu. Jakkolwiek byśmy nie chcieli tego przyznać rodzice nie sąwieczni. Kiedyś odejdą, nie będą zarabiać tyle, by utrzymać zarówno siebie jaki swoje nieprzystosowane do życia w społeczeństwie dziecko. I co wtedy? Płacz izgrzytanie zębów, bo pracy znaleźć się nie umie, a nawet jak zapuka do drzwi tosię jej nie umie wykonywać. Bo albo kompetencje wyuczone zdążyły przez lata sięzmienić i są już nieaktualne i niepotrzebne bądź w ogóle umiejętnościpracowania nie ma. Wolne ptaki zamienione w kaleki społeczne. Nie umiejącezapewnić sobie bytu. Żyjące z socjalu państwa, o ile ktoś się o to zatroszczy.Margines, bo brakło osób sterujących. Zagubieni w świecie, żądający pomocy.Tylko czy ta pomoc jest słuszna? Każdy jest kowalem swojego losu. Wykluczeniespołeczne wynikające z własnej nieudolności i braku konsekwencji w rodzicach(no bo któż do tego doprowadził?) nie podlega pomocy. Bo człowiek dokonałświadomego wyboru.