Kino

            W weekendbyłam na randce w kinie. Film Mamma Mia! miał akurat promocję, bilety po 10złotych, więc padło na niego. Zarezerwowałam bilet, odebraliśmy i usiedliśmy wswoim rzędzie i na swoich miejscach. Powoli schodzili się ludzie. No i szli poschodach, na których jak byk pisało, który rząd właśnie mijają. Ale oni sąinteligentniejsi. Parę osób mijając rząd trzeci przyczepiali się do nas,siedzących w rzędzie czwartym, że zajmujemy ich miejsca. Pech bowiem chciał, żemieliśmy miejsca zaraz przy przejściu numer 7 i 8 więc logiczne, że na foteluto jest numer rzędu i siedzimy faktycznie w 8 i zajmujemy miejsca tych ludzi. Tylkojedne panie zapytały mojego Mężczyznę czy może im przeczytać jaki mają rząd boniedowidzą na bilecie. Reszta, mord w oczach bo to ICH MIEJSCA w 8 rzędzie. Chybaod góry… Ale to nic. Obok mnie siedziała dziewczyna, którą zastrzelić to mało. Zanarzekanie. Najpierw zaczęła, że czemu film jeszcze nie idzie, bo przecież onaprzyszła i nie lubi czekać, szczególnie w kinie i powinni wyświetlić. Że byłodziesięć minut przed czasem to nie istotne, prawda? Potem jej nie pasowało, żekino zapełnione i jest pełno ludzi, a ona tak nie lubi… A czego sięspodziewała, jak bilety takie tanie? Mogła sobie zarezerwować całą salę dlasiebie. Następnie jej przeszkadzało, że ktoś za nią gadał na reklamach. Naszczęście po filmie nie słyszałam jej komentarzy, bo jeszcze by palnęła, że bezsensu, bo za dużo piosenek ABBY. Co prawda nie zepsułaby mi wrażeń, ale ja bymjej mogła popsuć szczękę.

            Film.Bajeczny. Kolorowy, wesoły, skłaniający do przemyśleń. Wyszłam zachwycona,rozmarzona, wesoła, rozśpiewana… I wzruszona. Polecam wszystkim. Na małysmutek, na wielką miłość, na receptę, bez recepty i dla wzruszeń. Dla zabawy,pooglądania pięknej Grecji, odkrycia co jest ważne, a co może poczekać. Dlarozmarzenia i śmiechu z głębi serca, dla dreszczy… Bo ja to wszystko czułam. Czujęnadal. Bo ten film przechodzi do kości i zostaje. Mamma Mia, here I go again.

A to mnie wzruszyło. Posłuchajcie, zobaczcie.