Kolejna górka

Mam nadzieję, że jak pokonamy tą górkę, to już potem szybki zjazd na sankach z uśmiechem na twarzy. Ale po kolei.
Z zajęciami się wyjaśniło, impreza jest tylko w tym miesiącu, zamiast jednego dnia w ferie. Nie wiedziałam, jak przekazać to dzieciom, w końcu powiedziałam wprost, że Syn może jechać na zawody, ale Córa nie bardzo, bo ma tańce. A ona mi na to, że pan im wczoraj mówił (bo ja nie wiedziałam, że to tak szybko pójdzie i już będą zajęcia i nie miałam pojęcia, że wczoraj były, taka ze mnie matka) i ona mu powiedziała, że nie może, bo ma tańce. A pan na to, że Kangur (ich maskotka sportowa) znajdzie inny termin i nie ma co żałować, bo to jej nie ucieknie, a tańce są ważne, bo trenuje już długo. Szczęka mi opadła i pokłony w myślach biłam dla talentu pedagogicznego, bo ze mnie zdjąć konieczność tłumaczenia, że nie da się mieć ciastka i zjeść ciastka. Więc sprawa załatwiona, za styczeń płacimy połowę, bo zajęcia od połowy i wszystko gra.
A kolejna górka to jest tego typu, że przeżyliśmy epidemię ospy w przedszkolu, właśnie jest trzeci rzut, a może nas pokonać... wesz. Tak, dobrze czytacie, dziś zostały zdiagnozowane wszy w przedszkolu. Na razie u jednego dziecka, jak będzie kolejne to zamkną przedszkole w celu dezynfekcji.
Oczywiście, że od razu po przeczytaniu tej informacji zaczęło mnie swędzieć we włosach. Oczywiście, że jak pani mi jeszcze powiedziała, żeby ich sprawdzić, zaczęło mnie swędzieć wszystko. I tak, oczywiście, że jak powiedziałam dzieciom, co i jak i żeby mówiły, jak je będzie swędzieć to zaczęły się drapać na potęgę. I tak, miałam ochotę się wykąpać, najlepiej w domestosie, wyszorować cały dom i wyprać wszystko w co najmniej 95 stopniach.
Na fali tej paniki pojechałam od razu do apteki. Na szczęście istnieje środek profilaktyczny. Dziś po kąpaniu będziemy psikać. I zastanawiam się, czy tylko dzieci, czy też siebie. Ja wiem, że to nie skacze i nie lata, ale jednak lekka panika mnie ogarnęła.