Dzień trzeci. Piątek. Góra Parkowa.

                To miałbyć miły, prosty spacer. Park Zdrojowy mieliśmy zwiedzić… Tia… Tylko potem sięokazało, że ten park to jest górą co to ma 741 m.n.p.m. I wszystkobyłoby fajnie, gdyby nie to, że miałam na nogach klapeczki. Ale wylazłam. Butównie pogubiłam. Zaopatrzeni w picie kupione na szczycie powędrowaliśmy dalej.Oczywiście nie po własnych śladach, bo tak się nie chadza. Tylko ten traktjakoś nie bardzo na Krynicę się kierował i potem deptaliśmy parę kilometrów podrodze górzysto krętej. Nałaziliśmy się jak durni. W Oberży obsługa zaczyna nasrozpoznawać.