Wielka woda w mieście

Wczoraj lało, lało, jak z cebra. Zaczęło, jak wracaliśmy z mszy za dziadka, nawet trochę gradu poleciało, ale potem się uspokoiło. A koło 20 znowu zaczęło lać, błyskać, grzmieć, a ja kąpałam się po ciemku. Świeczki nie chciałam, na macanego też się da. Wyszłam z łazienki i żarty się skończyły. Ulicą woda, jak rzeką, a wszystko to do rowu obok nas. Nie, jednak nie wszystko, część do nas. A że sąsiad niedawno wysypał drogę żwirem, to całe to błoto, glina waliło do nas. Osobisty z mamą mą wzięli łopaty i dalej przekopywać wodzie nowe ujścia. Ja tylko samochód przestawiłam Osobistemu, żeby mu nie zamuliło. A dlaczego tak do nas waliło? Bo przecież mamy nową drogę, obok niej rowy, o które powinni dbać mieszkańcy. I gdzieniegdzie tak się dzieje. A gdzieniegdzie przepływy zatkane, woda leciała górą. A gmina, zamiast zarobić na mandatach, wysyła na wiosnę ludzi z łopatami do tych rowów. Ludzi, którzy pod mostkami, co ja mówię, pod kratkami nad rowami już nie czyszczą. Efekt jaki jest widziałam wczoraj. Zalało nam suterenę i garaż. Piwnica ocalała, na szczęście. A woda w strumyczku, który obok nas zazwyczaj nie ma więcej, niż 2 cm głębokości, o ile w ogóle płynie, miała może z 10 cm do przebrania.
Miasto... Dziś widziane... Krajobraz po bitwie. Jedna ulica tonie w błocie z ulic bocznych. Park zalany, woda szła górą, a tam z dwa metry są jak nic od dna koryta. Kawałek podpory małego mostu poszedł z wodą. Plebania się pompuje, a wokoło słychać tylko łopaty ludzi wnoszących żwir i ziemię na powrót na boczne ulice. A na głównej drodze koparka, bo tyle tego. Zalane ogródki koło rzeczki spokojnej, leniwej, dziś szumiącej i rwącej i niosącej ze sobą ogromne kamienie, choinki, wielkie gałęzie...
No i prądu nie było bardzo długo, a mój samochód dziś do mechanika pojechał. A tu ani podnośnika, ani nic... I znowu leje, a mechanika też zalało.
Jak żyję, nie widziałam w moim mieście takiej wody. mój brat strażak jak wczoraj wyjechał na akcję o 21, to do domu wrócił o 3.30. Mojego kuzyna nadal nie ma. A wieczór nie zapowiada się wcale spokojny. Ja wiem, że dla kogoś, kto patrzył na Wisłę w 97, czy potem, dla kogoś, kogo zalało, to nic nie znaczy. Mnie nie chodzi o nas, nam się generalnie nic nie stało, trochę wody, wyschnie moment, ale przeraża mnie to, co się dzieje w mieście, bo ja nigdy czegoś takiego tu nie przeżyłam. Jechałam przez większą wodę, asfaltu pod kołami nie czułam, ale to nie "u siebie".