Nie mysz, a królik

     Wracałam wczoraj z miasta samochodem, podjeżdżam na własny podjazd, patrzę na prawo. Królik. Taki mały. Rozumiem, niewyspanie, halucynacje i tak dalej, bo faktycznie noc ciężka, ale przywidują się chyba białe myszki, a nie biało rude króliki. No nic, wysiadam, patrzę, jest. Mały, cudny. W związku z tym w dniu wczorajszym stałam się posiadaczką królika. Na razie mieszka w pudle po telewizorze, nie mam dla niego nic, ani klatki, ani akwarium, nie mam pojęcia, gdzie będę go trzymać, ale uratowałam. Inaczej psy by go rozpszarpały, a że chudy jak nieszczęście to dzisiejsze minus 4 też by go nadszarpnęło. Król, nazwany Szczęściarzem, daje się brać na ręce i ogólnie radosny jest. Tylko... Zna ktoś sposób, jak rozpoznać królika hodowlanego, zwykłego od miniaturki? Bo on w tej chwili jest takiej wielkości, jak mały hodowlany, albo dorosła miniatura. I jak jeszcze hodowlanego miałabym gdzie trzymać, tak miniaturkę szkoda trzymać z dala od ludzi. Nie miała baba kłopotu...