It's my party... Sąsiedzi nie są zaproszeni

            Sąsiadkęspotkałam dziś. A prawie mnie ominęła przyjemność. Jeden krok mnie dzielił odwybawienia, ale się nie udało. Zapytała, czy idę z pracy. No z pracy szłam, tosię przyznałam. I się zaczęło. Po pierwsze czemu nie wybrałam sobie jakiegośprzedmiotu i nie zostałam nauczycielką. Pani sąsiadka nie wie o romansie zpolonistyką, bo staram się, by nie wiedziała nic, więc pytanie jakoby namiejscu było. Ale mnie zdenerwowało lekuchno, bo wiedziałam, jaki ciąg dalszybędzie. No i był. Bo jakoś nie przyjęła do wiadomości, że nie chciałam„przedmiotu” i nie chciałam być nauczycielką, a chciałam być pedagogiem. Żeprawie to samo? A wiecie, że prawie robi wielką różnicę? Tu też robi. Więcusłyszałam, że głupio zrobiłam, bo to trudna praca i się marnuję. Piła do mojejwcześniejszej pracy, w poprzedniej komórce organizacyjnej. Ogłosiłatriumfalnie, że dobrze, że stamtąd uciekłam. Z dziką satysfakcją patrzyłam najej minę, jak powiedziałam, że nie do końca uciekłam, bo praca ta sama, tylkogdzie indziej. Że nie stricte to samo nie musi wiedzieć, prawda? Ja jednaklubię być niedobra :P. Mina, wierzcie, bezcenna. To się przyczepiła dalej. ŻePrezes i pani z sąsiedniej Fundacji to zarabiają kokosy, a nas wykorzystują,więc powinnam się stamtąd zwolnić. Tia… A wspominałam, że kasa mniesatysfakcjonuje i nawet o takiej nie marzyłam? No jej nie wspomniałam, alepowiedziałam, że to chciałam robić i to kocham robić. Chyba ją zawiodłam. Jakżemi przykro.

            Strasznienie lubię ludzi, którzy wiedzą co dla mnie dobre. Bo nie wiedzą co jest w mojejpracy, owszem, nie lekkiej, ale strasznie satysfakcjonującej, a „subtelnie idelikatnie” próbują mi zasugerować jej zmianę. A ja kocham co robię, nawet jakmam do opieczętowania sto pakietów dokumentów, które wcześniej muszę sprawdzićpod kątem całości. Nawet jak jest niebezpiecznie. Nawet jak ze zmęczenia niewiem jak się nazywam. To moja praca, wybrałam ją pięć lat temu i pokochałam. Areszcie nic do tego. Bo mogę to robić za darmo, za ziemniaki czy jakkolwiekinaczej i mam do tego prawo, bo to moje życie i moja praca.