O hodowli ryżu i wypadku, który spowodowałam

W piątek woda w Wiśle zaczęła opadać. Za to u nas zaczęła się pojawiać woda na działce, tak powoli, powoli, aż doszła do takiego stanu:

Wszystko zalane, cały sad w wodzie, rozważałam hodowlę ryżu, ale chyba za zimno. W końcu przedwczoraj woda zaczęła opadać, dziś jest tylko lekko grząsko.

A w środę miałam fatalny dzień. Raz, że dużo jazd, bo musiałam zawieźć tatę na zabieg usunięcia zaćmy, a dwa, że szybko, bo on miał na 10, a w przedszkolu był Dzień Mamy o 10.30. 30 km dalej. Potem odbiór taty o 15, a w tym czasie Córa zaczyna tańce. Na szczęście mama obiecała ją odebrać. Zawiozłam go, porzuciłam w szpitalu i jazda do przedszkola. I już był w ogródku, już witał się z gąską, a raczej już miałam skręcać na drogę wewnętrzną, przy której jest przedszkole, włączam kierunkowskaz, zwalniam, w końcu staję, bo to główna droga, dość ruchliwa, a od Krakowa jechały samochody, a ja muszę w lewo. Nagle patrzę w lusterko, a jakiś idiota wychyla łeb. Chce mnie mijać, myślę sobie, a niech mija, jedź w cholerę, byle dalej ode mnie. I nagle huk. Odwracam się przez ramię, auto w rowie, drugie w poprzek drogi. Na miękkich kołach zjechałam w tę drogę i biegiem na miejsce wypadku, z telefonem w ręce. Zgięta maska, zgięte drzwi, na drodze czworo aut, troje ludzi. Bardzo dużo siły i odwagi wymaga zajrzenie do takiego auta, ale trzeba. Okazało się, że kierowca wyszedł o własnych siłach, tylko dym z poduszek zobaczyłam. Kobieta z drugiego auta poprosiła, bym zadzwoniła na policję, więc trochę mi zeszło.
A teraz po kolei. Ten, co mi się wychylił uciekał przed następnym, który prawie w niego wjechał, a potem się wypierał, że nieprawda, choć stał na poboczu, więc też musiał manewrować. Od Krakowa jechały auta. I tu już zaczynają się moje podejrzenia, bo w lusterku miałam tylko tego gościa, że sprawca wypadku musiał chcieć wyprzedzić mnie i dwóch panów, którzy się kłócili, czy jeden chciał drugiemu zaparkować w tyłku. Podwójna ciągła, skrzyżowanie, ja już nie wspomnę o mnie, chcącej skręcić w lewo. Inaczej nie umiem wyjaśnić czołówki niż próbą takiego manewru. I ja wiem, że to nie moja wina, to znaczy, że ja nie zrobiłam nic złego, poza staniem na drodze kilku debilom, którym się spieszyło, ale moja obecność tam spowodowała ten wypadek. Inna sprawa, że jakby ten gość się nie wychylił na środek, uciekając przed zderzeniem to ja bym skręciła i prawdopodobnie też bym dostała. Prosto w drzwi kierowcy. Na szczęście ten gość miał wszystko nagrane, ale i tak zostawiłam mu numer telefonu i kazałam robić zdjęcia, bo ten, co prawie w niego wjechał po prostu się zabrał i pojechał.

Po takiej sprawie bardzo źle się jeździ. Ograniczone zaufanie do innych uczestników ruchu drogowego spada praktycznie do zera, a ostrożność nabiera znamion paranoi.
A wczoraj był wypadek niedaleko nas. Ludzie, gdzie Wam się tak spieszy?