Bob, zabieganie i ogólny spadek formy

Kiedy doszłam do momentu, że z dywanu ściągałam drugi dywan włosów, posiadając jedynie kota, a po schowaniu odkurzacza po chwili pojawiały się kępki włosów, zdecydowałam. Trzeba ściąć. Podobno włosy lecą po ciąży w czwartym miesiącu. Moje zapomniały i przypomniały sobie teraz. Leciały garściami. W związku z tym udałam się drugi raz w przeciągu miesiąca do fryzjera. Moja ukochana pani pooglądała, zapytała dokąd może i ... stworzyła boba. Po raz kolejny, tym razem z grzywką. Dawno klasycznej grzywki nie miałam, ale jestem zadowolona z efektu. Tylko nadal po założeniu kurtki wyciągam włosy spod niej. I po szyi jakoś wieje.
Pracy mam sporo. Dom, artykuły. Tak samo Osobisty. Doszło mu zajęcie i tak sobie siedzimy. Jedno przy jednej pracy, drugie przy swojej. Czasu dla siebie mamy tyle, co przed zaśnięciem. Na rozmowę, poprzez przysypianie, bo tak jesteśmy oboje zmęczeni. Jeszcze Córa ząbkuje, zaczyna wymuszać i trzeba sobie radzić, żeby na głowę nie wlazła. Ciężki mamy czas i z niedawnej euforii wpadłam znowu w jakieś otępienie. Ogólny spadek formy fizycznej mnie dopadł po chorobie, a jeszcze forma psychiczna siada. Jeszcze katar mam taki, że ledwo oddycham przez co wyjazd na narty jakoś mniej optymistycznie mnie nastraja. Ale może właśnie on pomoże. Tak dawno nie byliśmy nigdzie sami, tak całkiem, żeby odpocząć, naładować akumulatory.
Cieszę się na ten wyjazd. Sami, jak dawniej. I choć między nami dobrze, nawet bardzo, to potrzebuję takiego zupełnego oderwania się od tego co teraz, tu i pobycia razem, bez obowiązków i "muszę coś zrobić". Potrzebuję pobyć żoną, kobietą swojego faceta, pobyć wśród ludzi, dla których temat dzieci i budowy jest gdzieś na ostatnim miejscu. Powietrza też mi trzeba.