W liceum uczyłam się historii z podręcznika pani Radziwiłł i pana Roszkowskiego. To były najlepsze podręczniki w tamtym czasie.
I naprawdę zdziwiłam się, że Roszkowski mógł napisać takie... Coś. A potem zobaczyłam, że był posłem i już wiem, gdzie się zeszmacił.
Wstyd.
Ja: - Synu, w lodówce jest ukrojony kawałek ciasta. Jak dostaniesz, daj tacie. Będziemy w niego rzucać jedzeniem, może mu się humor poprawi.
Córa: - Będzie gruby...
Syn: - Ale przynajmniej szczęśliwy.
No.
Taka ładna data na śmierć - przeszło mi przez myśl, gdy dostałam do rąk klepsydrę. Dziwnymi torami chodzi mózg człowieka.
Od piątku do wtorku było stabilnie. Chujowo, ale stabilnie, że się tak dosadnie wyrażę.
Rozpadłam się dopiero w kościele, kiedy stanęłam w dokładnie tej samej ławce, w której 10 miesięcy wcześniej stałam żegnając mamę. Tym razem ze zdjęcia uśmiechał się do mnie brat.
