Niechciane dziecko

            Kobietachce mieć dziecko. Bardzo chce. Ale jej partner nie. Z powodów różnych. A tojeszcze nie dorósł, a to nie ma warunków. Nie ważne w tym momencie, ważne, żeona tak a on nie. I co? I ona wpada na światły pomysł, że przestanie sięzabezpieczać i „przypadkiem” zajdzie w ciążę. Oczywiście dla dobra obojga, boon na pewno będzie szczęśliwy. Pewnie, oszaleje ze szczęścia.

            Gdzie jestrozum, gdzie jakieś wyczucie? Ona wie lepiej czego on chce, mimo, że mówi cośinnego? Jasne. Jasnowidz. Nie znoszę uszczęśliwiania na siłę. A w tym przypadkunormalnie mi się coś robi. Istnieją nawet fora, w których kobiety sypiąporadami jak zajść w ciąże, jak używa się tylko prezerwatyw przynoszonych przezfaceta. Czy wystarczy spermę wprowadzić palcem czy trzeba całą ręką. Mdli mniejak to czytam. Zmuszanie kogokolwiek do czegokolwiek mnie odrzuca a to jużzupełnie. Bo dziecko nie jest niechcianą rzeczą na urodziny, którą możnawcisnąć w kąt a potem się szybko pozbyć. Nie można do niego zmuszać, bokobiecie się wydaje, że on będzie szczęśliwy. Pewnie, bo on jest imbecylem inie domyśli się, że ten przypadek to nie taki przypadek.

            Egoistki,inaczej tego określić nie umiem. Najgorszego kalibru. Bo ona chce, to on teżmusi i musi się z tego cieszyć. Bo księżniczka zamarzyła to ma się spełnić. Apotem się spełnia wersja złej czarownicy, bo on nie tylko się nie cieszy aleodchodzi. Bo bije ją i dziecko. Bo przesiaduje w pracy coraz dłużej. Bo siedziprzed telewizorem i nie zamierza się roztkliwiać nad ząbkiem Niuniusia.

            Jak tak konieczniechcecie dziecko to puśćcie się z pierwszym lepszym na dyskotece. Że nie będziepłacił? No tak, kasa, jak zawsze najważniejsza kasa, wyjaśniane tym, że chcesię dziecku zapewnić co najlepsze. Więc lepiej zniszczyć życie komuś, kogo siępodobno kocha, fundując mu dziecko, na które on nie jest gotów. Bo kobietachce.