Pobity policjant i społeczna znieczulica

            Kolejnedoniesienie o pobitym policjancie. Tym razem z Puław. Funkcjonariusz tym razemuszedł z życiem z rąk nastoletnich oprawców. Nie podzielił losu warszawskiegokolegi, który został zabity, bo odważył stać na straży jako takiego porządku.Ale powiększyła się statystyka bezprawia, chamstwa i tumiwisizmu. Nikt niezareagował. Naoczny świadek ograniczył się do zawiadomienia policji. Jarozumiem, że można się bać, że się samemu oberwie, ale z reguły nie jest sięsamemu. Skrzyknąć grupę, pomóc człowiekowi… Jak widać za trudno…

            Jestemoburzona. Cała się gotuję na myśl o tym, co się na świecie dzieje, jak człowiekpotrafi zniszczyć życie drugiemu, jak potrafi podnieść na niego rękę dlazabawy. A najgorsza jest świadomość, że nic się niezmieni. Nic wręcz nie ma prawa się zmienić póki nie zmieni się prawo, bo narazie bandyta może wszystko, a policjant może strzelać, ale tak, żeby go brońBoże nie trafił bo jak trafi to trafi pod sąd, bo uszkodził człowieka.... Bonic się nie zmieni, jak będzie się tolerować JP. Bo to nie subkultura, to nieświatopogląd, to zaczątki braku człowieczeństwa. I mówię to z całąstanowczością, jako człowiek i jako pedagog. Nic się nie zmieni jak te szczylenie odpowiedzą za to jak dorośli a nie w sądzie rodzinnym. I w końcu nic sięnie zmieni, jak nikt nie będzie reagował, bo nie ważne, bili policjanta czycywila, ale nikt nie zareagował. Bo jesteśmy ludźmi i nie powinniśmy się godzićna bestialstwo w stosunku do drugiego. Ale cóż… Mamy społeczeństwo, którewymaga ochrony od policji, a jednocześnie deklaruje JP na 100% i im nie pomaga.Tylko ciekawe, kto by wyszedł na ulicę, jakby faktycznie zniknęli z niejfunkcjonariusze…