Zderzak

            Pojechałamdziś do ośrodka zdrowia, by zmienić nazwisko w karcie. W końcu. Tylko troszkęmi zeszło… Ale nie o tym mowa. Wyszłam z ośrodka, idę do auta, a tam kartka zawycieraczką… Pomyślałam sobie nawet, że to list z pogróżkami, bo zaparkowałamna miejscu taksówkarzy. Nie. Kartka z numerem rejestracyjnym auta, które mnierysnęło. Potwierdził to pan, który znalazł się obok mnie i nawet otarcie mipokazał. Naprawdę malutkie, szkoda zachodu z dochodzeniem „odszkodowania”.Szczególnie, że rysa powstała na plastiku. Zadziwiła mnie jednak uczciwość..Chyba zachowam sobie tą kartkę na pamiątkę. Choć przyznaję, że nie wiem, czyzostawił ją sprawca, czy świadek. Nie spodziewałabym się czegoś takiego.Naprawdę, jakby nie ta kartka, nie wiedziałabym, że mam uszkodzone auto.Zwyczajnie bym się tego nie dopatrzyła… Jednak jeszcze istnieje pojęcieuczciwości… Ile razy na parkingu zdarza się, że ktoś huknie drzwiami o innysamochód, odrze do gołej blachy i zwyczajnie odjeżdża. I nikt nie reaguje.Szukaj wiatru w polu. I choć szkody są widoczne, nie przyzna się. Już w ogólenie wspomnę o ucieczkach z miejsca wypadku, bo to przypadek bardzo ekstremalny.

            Takie małewydarzenia, a tak przywracają wiarę w ludzi…